Przemku fajna relacja i ciekawy temat .

mam przyjemność mieszkać w pobliżu kompleksu leśnego -fabryki tlenu , obok mam Wlkp park Narodowy . żyć nie umierać .

Karol Barsolis Turysta Kulturowy

Spoczywają w pięknym miejscu.
Refleksyjna galeria. Bardzo fajnie że ją wstawiłeś.
Pozdr.

Wieczne odpoczywanie racz im dać Panie...

Spacer w takim miejscu może nasuwać jakieś refleksje. Kiedy patrzę na te mogiły na których już nawet nie można rozczytać kto tam został pochowany, wtedy na pamięć przychodzą mi takie słowa: „Bo żyjący są świadomi tego, że umrą, lecz umarli nie są świadomi niczego ani już nie mają zapłaty, gdyż pamięć o nich poszła w zapomnienie. Przeminęła też ich miłość i ich nienawiść oraz ich zazdrość i już po czas niezmierzony nie mają udziału w niczym, co ma się dziać pod słońcem. Wszystko, co twoja ręka ma sposobność zrobić, rób całą swą mocą, bo nie ma pracy ani snucia planów, ani poznania, ani mądrości w Szeolu — w miejscu, do którego idziesz” (Kaznodziei 9:5,6,10).
Trochę smutne ale prawdziwe.

Pozdrowienia

"Annorum series et fuga temporum
Non omnis moriar multaque pars mei..."

"Szereg, ni czas lecący w wiecznoœci otchłanie.
Nie wszystek umrę, wiele ze mnie tu zostanie..."

Czy popiół tylko zostanie i zamęt
Co idzie w przepaść z burzą, czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty diament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie...

Przemijamy... i nasze groby też przeminą...